ความเจ็บปวด.

      คำถามที่ใครหลายคนคงเคยสงสัยแบบเดียวกันเมื่อความรักต้องจบลงทั้งแบบที่ตั้งตัวและไม่ได้ตั้งตัวก็ตาม เมื่อแรกพบก่อตัวกลายเป็นความรักใจที่เคยเต้นเป็นจังหวะก็เต้นไม่ตรงจังหวะบ้างเกือบหยุดบ้างก็เกิดขึ้นบ่อยครั้ง แต่เมื่อต้องถึงจุดจบการจากลาก่อตัวขึ้นกลายเป็นความเจ็บปวดและกับบางคนอาจเป็นแผลที่ฝังลึกลงไปในหัวใจไม่เพียงแต่หัวใจที่เคยเต้นแรงจะเต้นช้าลงมันอาจไม่รู้สึกอยากเต้นอีกครั้งเลยก็ได้ เพราะเหตุนี้ใครต่อใครถึงบอกว่า "ความรักน่ากลัวกว่าความเกลียดชัง เพราะความรักเป็นบ่อเกิดของความเกลียดชัง" เมื่อเรารู้ว่ารักแล้วต้องเจ็บปวดแต่ก็แปลกที่ใครหลายคนยังอยากมีมันไว้แม้รู้ทั้งรู้ถึงจุดจบอันแสนเศร้าหรืออาจจะสวยสำหรับใครหลายคน ถ้าเป็นเช่นนี้คนเราเจ็บปวดได้กี่ครั้งกันและคนเราทนกับความเจ็บปวดได้มากน้อยแค่ไหน? ถ้าหากคุณไม่เคยได้ใช้หัวใจเพื่อเต้นให้ตรงกับใครสักคนก็อาจไม่รู้ความหมายของมันก็เป็นได้ ทำไมน่ะหรอก็เพราะคุณอาจไม่รู้ว่าการพบและการจากลาเป็นเช่นใดยังไงล่ะ หรือบางทีการเจ็บปวดเพราะความรักดีกว่าเจ็บปวดเพราะไม่ได้รักใครและต้องอยู่อย่างโดดเดี่ยว ทว่ามันไม่มีคำตอบที่ตายตัวให้คำถามนี้และไม่มีคำตอบที่ถูกต้องให้กับมันด้วยล่ะ บางครั้งเรื่องของความรักก็ไม่ได้มีตัวเลือกเหมือนของสอบให้เราเลือกตอบถีง4ตัวเลือก ก. ข. ค. ง. หรืออาจมี จ. เพิ่มไปด้วย บางครั้งมันอาจมีตัวเลือกแค่ก.รักต่อไป ข.เลิกกันเถอะ ถ้าหากมันเป็นเช่นนี้ล่ะเราต้องเลือกพบเจอกับความเจ็บปวดไม่รู้อีกกี่ครั้งอย่างนั้นหรือ หากเราเลือกที่จะรักต่อแต่ว่าความรักมันไม่ได้ทำให้เรายังหายใจและมีหัวใจที่ยังเต้นอยู่ แต่มันกลับทำให้เรานั่งถอนหายใจและมีหัวใจที่เย็นชาถ้าเป็นแบบนี้เราจะเลือกที่จะตัดใจและเจ็บปวดด้วยการเลิกรักแล้วหันกลับมารักตัวเองมากขึ้นไหม เช่นกันกับบางคนก็เลือกที่จะเจ็บปวดซ้ำแล้วซ้ำเล่าเพราะคิดว่าอย่างน้อยก็"ยังรัก"กันอยู่ก็ในเมื่อเราเริ่มใหม่กับใครได้ทำไมเราจะเริ่มใหม่กับคนเดิมไม่ได้ ถ้าเป็นเช่นนั้นเราก็พร้อมที่จะเจ็บปวดหลายครั้งกับคนเดิมที่ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปแม้ว่าเรารู้อยู่อย่างนั้นหรือ ทุกการตัดสินใจมีความหมายกับความรู้สึกทั้งหมดแม้ว่าจะเข้มแข็งแค่ไหนเราอาจทรุดตัวลงเพราะการตัดสินใจที่ผิดพลาดและอาจต้องจมอยู่กับความเจ็บปวดตลอดไปก็เป็นได้ หากเรื่องราวของความรักซับซ้อนเกินกว่าจะให้เวลาและให้คำตอบกับคำถามที่ตัวเราเองสร้างขึ้นมาหรือคนอื่นสร้างขึ้นมาล่ะ เมื่อเรารู้เช่นนี้มันอาจขึ้นอยู่กับทั้งการตัดสินใจ ทั้งหัวใจ ทั้งความรู้สึก และเหตุผล ทำไมเราไม่ลองเอาทุกอย่างมาตวงให้น้ำหนักของมันเท่ากันดูล่ะแม้ว่าเราอาจจะเสียหลักไปบ้าง แต่เมื่อเรามีสติและตั้งหลักได้ลองใช้มาตราวัดตวงที่เรียกว่า"ความจริง"ช่างดูสิว่าความรัก ความสุข ความทุกข์ และความเจ็บปวด ทั้งหมดนี้ใครกันเป็นคนเลือกให้มันเข้ามาในชีวิตของเรา ถ้าหากเราหาคำตอบให้กับคำถามที่ได้เราจะพบเจอกับการมีชีวิตอยู่อย่างมีสติที่จะรักหรือตัดสินใจอะไรมากขึ้น เราอาจต้องผ่านความเจ็บปวดที่สุดจากการลาหรือเจ็บปวดกับการที่ยังรักอยู่ไม่ว่ามันจะเป็นเช่นใดนั้นสำคัญน้อยการเลือกที่จะมีอยู่ของตัวเราเอง อย่าเลือกให้ตัวจมอยู่กับความเจ็บปวดนานเกินไป เพราะเราไม่รู้ว่าพรุ่งนี้ของเราจะมีได้อีกกี่ครั้ง