เวลาที่เราคิดถึงใครซักคนเรามักจะทำอะไรเพื่อรื้อฟื้นความทรงจำที่มีร่วมกันเพื่อให้หายคิดถึง
แต่ทว่าที่จริงแล้วการทำเช่นนั้นยิ่งทำให้เราคิดถึงเขาคนนั้นมากขึ้นเพราะมันยิ่งเตือนให้เราให้นึกถึงมากยิ่งขึ้น การที่เราคิดถึงนั่นหมายความเราอยากพบเจอเพื่อสร้างความทรงจำกับคนที่เราคิดถึงให้มากขึ้นกว่าเดิม
ถ้าเราไม่มีความทรงจำร่วมกันก็คงไม่คิดถึงกันในช่วงเวลาเดิมหรือเมื่อเราไปในสถานที่เดิมที่เคยมีเขาคนนั้นอยู่ด้วย
คิดถึงไม่มีสัญญาณเตือนบอกก่อนและไม่จำกัดสถานที่เวลาที่จะเกิดขึ้นเลยแม้สักครั้งเดียว
เช่นเดียวกันเมื่อเรามีความทรงจำที่ดีเรามักจะคิดถึงและอยากให้มันเกิดขึ้นอีกหลายครั้งต่อหลายครั้ง
ในทางตรงกันข้ามถ้าความทรงจำของเราไม่ได้มีเรื่องราวที่ดีเกิดขึ้นเยอะมากพอกับเรื่องราวแย่ๆที่เกิดขึ้นกับเราก็คงคิดถึงไปในอีกแบบหนึ่ง
ในแบบที่ไม่อยากให้เกิดขึ้นกับตัวเราเองอีกหรือไม่อยากให้ใครมาสร้างความทรงจำแบบนี้กับเราอีก
ถ้าการคิดถึงไม่ได้สร้างความเจ็บปวดเราคงอยากคิดถึงใครต่อใครได้โดยไม่ต้องหวังอะไรเลย
แต่ว่าความจริงแล้วการคิดถึงนั้นก็มีรูปแบบในตัวของมันเองไม่ว่าจะคิดถึงเพราะห่างกันไปไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม
คิดถึงเพราะระยะทางทำให้ไกลกัน คิดถึงเพราะเวลาของกันและกันไม่ตรงกันเหมือนเดิม
คิดถึงเพราะไม่ได้พบเจอกันมาแสนนาน
คิดถึงเพราะสิ่งที่เกิดขึ้นทำให้นึกถึง
หรือคิดถึงเพราะไม่มีวันได้เจอกันอีกแล้ว
เมื่อพบกันก็ดูจะเป็นเรื่องธรรรดาของการจากลาหรือห่างหายกันไปตามกาลเวลา
เพราะเป็นเช่นนี้การคิดถึงจึงเป็นการเตือนให้เรายังไม่ลืมใครอีกคน สถานที่ ความทรงจำที่เคยมีร่วมกัน
แม้ไม่ใช่เรื่องง่ายที่เราจะจัดการกับความรู้สึก “คิดถึง” ได้อย่างสบาย
เพราะเมื่อคิดถึงก็หมายถึงนึกถึงซ้ำไปซ้ำมา เมื่อมีสิ่งใหม่มาเติมเต็มจากเดิมก็ยังไม่จบสิ้นด้วยการคิดถึงมันต่อไปอีก
คงไม่มีวิธีการใดบอกได้ว่าเราจะทำอย่างไรกับการคิดถึงได้อย่างชัดเจน แต่หนึ่งวิธีที่ทำให้เรารู้ว่าการคิดถึงนั้นเป็นเรื่องที่ดีและไม่ดีนั่นก็คือการคิดถึงตัวเราเองด้วยเพราะถ้าการคิดถึงมีความหมายความว่าคิดถึงใครอีกคน
ทำไมเราถึงไม่เปลี่ยนความหมายของคำว่า คิดถึง
ด้วยการเปลี่ยนเป็นคิดถึงตัวเองที่ในช่วงเวลานั้นเราทำอะไร และทำไมเราถึงมีความทรงจำเช่นนั้น
ตัวเราเองก็สามารถสร้างความทรงจำได้โดยไม่ต้องมีใครอีกคนตลอดเวลา
ทว่าการมีใครอีกคนเพื่อมีความทรงจำเป็นเรื่องดีแต่เราก็ต้องเข้าใจถึงการหมุนไปที่อาจได้โคจรกลับมาเจอหรือไม่ก็หมุนไปอย่างไม่มีวันหยุดเลย
ถ้ารู้เช่นนี้แล้วก็คิดถึงตัวเองบ้างว่าในชีวิตของเราเกิดอะไรขึ้นบ้างและสิ่งที่เราทำอยู่นั้นเราคิดถึงคนอื่นมากเกินไปหรึเปล่าหรือเราคิดถึงแค่ตัวเองมากเกินไป
"อย่าใช้เวลาเพื่อคิดถึงอะไรที่อยู่ที่เดิมจนลืมไปว่าตัวเราต้องเดินไปข้างหน้าอย่างไม่รู้วันสิ้นสุด"
❤️ Deary :)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น